SARIŞIN CENNETİM

30 Kasım 2021 Salı 
Gece 1 

Fotoğrafına baktım. Bir Marilyn Monroe şımarıklığı kadar güzel, tatlı, sevecen yüzüne bir kez daha âşık oldum. Defalarca aşktın sen. Anladım. 

Zaman durdu. İlk kez güneş saatlerinin üzerine yazılan antik yazıyı anlamadım: “Tempus Fugit” (Zaman Geçer) Zaman geçmiyordu. Yüzün zamanı durduruyordu. Öpsem sonsuzluk dudaklarıma geçecekti. Öptüm fotoğrafını.

Bir çocuk oldum sonra. Mutluluktan yıldızlara zıplayan kıpır kıpır bir çocuk. Nietzsche’nin “en güçlü” dediği şey. Ruhun Üç Dönüşümü’nde bahsettiği çocuk. Küçük Prensin. Yüzüne Tanrı dokunmuştu Sevgilim. Yüzün... Benim Şiirim...

Ve dudakların bir kilitti. Ve dudaklarım bir anahtardı. Hayal ettim: Siyah ve beyazdık seninle. Yin ve Yang’tık. Alfa ve Beta’ydık. Androjen ve Protector. Eksi ve artıydık seninle. Gece ve gündüz, aydınlık ve karanlık, büzüşme ve yayılma, soğuk ve sıcak, ön ve arka, iç ve dış, usul ve ani, yakın ve uzak, kısa ve uzun, ham ve olgun. İstedim seni o an sevgilim. İç içe geçtik. Anahtar ve kilittik. Öpüşmek dudaklardan ruhun tadına bakmaktır. Dudaklarından... 😘💋

Ve gece devam etti sana yazarken. Gece Gizemdir. Bir Bilmecedir. Gece sorular soran bir Sfenkstir. Soruyu bildim. Tenindeki hazineye eriştim. O sımsıcak tenin... Sert ve kuru yerde uyuyan Budistleri anladım ilk kez gerçekten. Kollarında bir gece uyumak için Budistler gibi aylarca, yıllarca cefa çekerdim sevgilim. Tekrar tekrar doğuşum. Nirvanam benim. Lotus Çiçeğim. Budizm’in Kutsal Çiçeğidir Lotus. Bazen ruhun gibi bembeyazdır. Bazen saçların gibi ipeksi ve kanarya sarısı. Renklerin Tanrıçası. Botanik olarak mucizevi bir çiçektir Lotus. İçeriğindeki özel bir sıvı sayesinde çamur akan taşkın bir nehre dahi atılsa diğer ucundan tertemiz olarak çıkar nehrin. Hayat bir nehirdir Mavi Meleğim. Sen de nehrin diğer ucundan tertemiz çıkan kutsal bir çiçek...

Bir bebek gibi yüzün. Uyuyorsun. İzliyorum... Sen uyuyunca rüyalar uyanır. Düşlerimsin, her cümlem, her sözcüğüm her hecem. İyi Geceler Güzel Gecem... 

(Gaziorhan Çetinsoy / Gizler Prensi)